– Najważniejsza jest drużyna. Cieszę się, że mogłem zobaczyć wszystkich chłopaków zdrowych w tych cięższych dla nas czasach. Czuję się bardzo dobrze w tej grupie – o zgrupowaniu reprezentacji, rozmowach z Vitalem Heynenem i swojej ligowej przyszłości w rozmowie ze sport.pl mówił Bartosz Bednorz.
Polski Związek Piłki Siatkowej przysyłał dziennikarzom krótkie filmy ze zgrupowania. Na jednym z pierwszych Vital Heynen witał się z wami i najpierw ciebie poklepał po plecach i z tobą zamienił słowo. My też zacznijmy od wątku Vitala – między wami jest wszystko dobrze? Nie ma w tobie żalu, że raz i drugi trener nie powołał cię do reprezentacji?
Bartosz Bednorz: -To wszystko przeszłość, która jest już dawno za nami. Gwarantuję, że między nami nie ma żadnego konfliktu, mamy dobre, zdrowe relacje.
Był podczas zgrupowania czas, żebyście dłużej porozmawiali jeden na jeden?
– Odbywały się takie rozmowy. Vital lubi rozmawiać z zawodnikami indywidualnie i bardzo lubi spacerować, więc łączył jedno z drugim.
Czyli pospacerowaliście po spalskich lasach i pogadaliście?
– Po spalskich lasach nie, ponieważ nie mogliśmy wychodzić poza ośrodek. Ale po ośrodku tak.
Jest w tobie spokój po pierwszym zgrupowaniu kadry? Czujesz, że ta grupa ludzi to jest twoje miejsce?
– Jak najbardziej. Czuje się bardzo dobrze w tej grupie i cieszę się, że po prawie rocznej przerwie mogłem zobaczyć wszystkich chłopaków zdrowych w tych cięższych dla nas czasach. To najważniejsze.
Co robisz, czekając na drugie zgrupowanie?
– Spędzam czas z rodziną. Do 29 czerwca chcę pobyć z najbliższymi ile tylko mogę. Wielu z nich długo nie widziałem. Zabieram ich na wypoczynek.
Ale zgrupowaniem w Spale się nie zmęczyłeś? Przecież trener do ciężkiej pracy was nie zagonił.
– Wiadomo, że to zgrupowanie miało lżejszą formę. Pandemia mocno nam skomplikowała ostatnie miesiące. Niestety, siedząc w domach trenowaliśmy jak się tylko dało, ale trudno jest utrzymać formę, wyłącznie ćwiczeniami w mieszkaniu. Jak już wróciłem z Włoch do Polski i odbyłem kwarantannę, to przez miesiąc dzień w dzień ćwiczyłem, żeby się przygotować do zgrupowania. Chciałem być pewny, że mój organizm od razu dobrze zareaguje na pracę z drużyną. I że nie doznam żadnej kontuzji. Praca w Spale była spokojna. Najważniejsze było, żeby nikt sobie nic nie zrobił, żebyśmy stopniowo wracali do normalnej siatkówki, której bardzo nam brakowało.
Trudno będzie ci ułożyć wszystko tak, żeby uczestniczyć w kolejnych zgrupowaniach kadry i nie spóźnić się na początek przygotowań w Kazaniu? Zdaje się, że masz tam być jeszcze w lipcu, tymczasem pod koniec lipca reprezentacja będzie grała mecze towarzyskie.
– Wszystko wyjaśni się na dniach. Po pierwsze w Rosji wciąż jest trudna sytuacja przez koronawirusa. A poza tym do 29 lipca zgrupowanie ma reprezentacja Rosji. Nasze ostatnie zgrupowanie też mniej więcej tak się skończy, więc podejrzewam, że dopiero po wszystkim, pod koniec lipca, polecę do Kazania.
Już wiesz do czego polecisz? Masz wybrane mieszkanie, jakoś się urządziłeś?
– Jeszcze nie. Pandemia wszystko trochę wydłuża, utrudnia. Ale spokojnie, mam teraz trochę luzu, więc i odpocznę, i wszystkiego sobie przypilnuję wraz z menedżerem. Nie mam żadnych obaw, bo widzę, że Zenit o wszystko dba. Klub tak podchodzi do sprawy, że zapewnia ci wszystko, czego tylko chcesz, żebyś ty się mógł skupić jedynie na siatkówce.
Zdaje się, że z twoich przenosin do Kazania cieszy się Wilfredo Leon, który przez kilka lat był tam największą gwiazdą.
– Zgadza się, Wilfredo przekazał mi kilka cennych wskazówek. W ogóle sporo rozmawiamy, jednak ostatnio pojawiają się zwłaszcza tematy związane z Kazaniem, bo każda wskazówka jest przydatna. Tak samo pod koniec sezonu w Modenie o wszystkim co związane z Zenitem i miastem rozmawiałem z Mattem Andersonem.
*rozmawiał Łukasz Jachimiak
*więcej na sport.pl
źródło: sport.pl
