Dawid Konarski znalazł się w grupie siatkarzy, która w tym roku nie znalazła się na liście reprezentantów trenera Nikoli Grbicia. Po ogłoszeniu szerokiej kadry atakujący zdecydował się zakończyć karierę. W rozmowie z Przeglądem Sportowym przyznał, że emocje związane z brakiem powołania przez trenera Grbicia już opadły. – Nie płakałem w poduszkę ani nie waliłem głową w ścianę. Chętnie zagrałbym w mistrzostwach świata, ale skoro nie dostałem powołania, to ogłosiłem zakończenie reprezentacyjnej kariery i zacząłem planować wakacje. Poza tym przygotowujemy się z żoną na narodziny synka. Brak powołania w tym roku zdążyłem już przetrawić – powiedział.
Konarski przyznał, że nie ma również najlepszych wspomnień z końcówki kadencji Vitala Heynena, aczkolwiek bilans trenera ocenia na plus. – Nie ukrywam, że pod koniec jego kadencji nie pałałem do niego wielką miłością, ale nie mam też 20 lat, żeby obrażać się na trenera. Nie zmienia to faktu, że Heynen jest bardzo dobrym szkoleniowcem, dał przetarcie zawodnikom, którzy stanowią o sile obecnej kadry. Wypełnił kontrakt do końca i odszedł jako zdobywca medali.
W Aluronie CMC Warta Zawiercie Dawid Konarski będzie teraz współpracował z Michałem Winiarskim, z którym w przeszłości występował razem na boisku. Jak się na to zapatruje? – To młody szkoleniowiec, wciąż głodny sukcesów. Cieszę, że po wielu latach wreszcie będzie możliwość rozmowy po polsku ze szkoleniowcem podczas treningów. Zawsze łatwiej w ojczystym języku rzucić jakiś żart czy rozładować atmosferę. I mam nadzieję, że Michał nie będzie miał mi za złe, że gdy kończył karierę w Bełchatowie, pokonałem go w finale PlusLigi jako zawodnik ZAKSY.
*Cała rozmowa w serwisie przegladsportowy.onet.pl
*Rozmawiała Edyta Kowalczyk
źródło: przegladsportowy.onet.pl
