WithU Werona
Rozgrywający: Luca Spirito, Raphael Oliveira
Atakujący: Maksim Sapożkow, Mads Jensen
Przyjmujący: Rok Mozic, Noumory Keita, John Gordon Perrin, Giulio Magalini
Środkowy: Lorenzo Cortesia, Leandro Mosca, Aleks Grozdanow, Andrea Zanotti
Libero: Marco Gaggini, Pietro Bonisoli
Trener: Radostin Stojczew
Prognozowany wyjściowy skład:
Spirito, Sapożkow, Keita, Mozic, Cortesia, Grozdanow, Gaggini
Tak jak Allianz Mediolan od lat kończy rozgrywki włoskiej ligi – pomimo mocnych składów – na miejscach 5-8, tak kilka lat temu i zespół z Werony, przez który przewinęły się takie nazwiska jak Sam Deroo, Taylor Sander czy Uros Kovacevic, miał aspirację na półfinał włoskiej ligi, jednak ostatecznie największym sukcesem klubu pozostaje Puchar Challenge wygrany w 2016 roku.
Teraz, po okresie, gdzie klub z miasta Romea i Julii nie potrafił znaleźć tytularnego sponsora – ponownie powstaje drużyna, która ma aspirację na poważne wyniki. Przed rokiem prowadzonej przez Radostina Stojczewa ekipie udało się utrzymać na poziomie Serie A1 w dużej mierze dzięki rewelacyjnej grze Roka Mozicia, który został najlepiej punktującym zawodnikiem rozgrywek w wieku 20 (!) lat. Pomimo posiadania ważnego kontraktu na sezon 2022/23 – Mozic zdecydował się przedłużyć umowę z Weroną na kolejne dwa lata, co sugerowało znaczny wzrost aspiracji tego klubu. Efekt? Dwuletni kontrakt podpisał także bijący punktowe rekordy w lidze koreańskiej Noumory Keita, który już kilka lata temu jako młodziutki zawodnik miał wzbudzać zainteresowanie klubu z Werony (ostatecznie trafił do Serbii, gdzie wypromował się na kontrakt w Azji). Przyjęcie wzmocnił ponadto John Gordon Perrin z ligi rosyjskiej. Na rozegraniu zostaje duet Raphael-Luca Spirito, zaś środek tworzyć będą – duet reprezentacyjnych włoskich środkowych, Leandro Mosca-Lorenzo Cortesia, a także Bułgar Aleks Grozdanow. Jedynym osłabieniem zespołu jest pozycja libero, gdzie bardzo pewny Federico Bonami został w ostatniej chwili wykupiony przez beniaminka ze Sieny, zaś w jego miejsce przyszedł obiecujący 20-latek, Marco Gaggini z Monzy. Drugim, po Duńczyku Jensenie, atakującym będzie potężny, mierzący 220 cm wzrostu Maksim Sapożkow.
Powoduje to, że Werona ma jeden z najciekawszych składów w Europie. Po pierwsze, rzadko spotykane jest takie połączenie doświadczenia i młodości (drugiego libero, Pietro Bonisolego, i Raphaela – dzieli 26 lat!), po drugie – wiek kluczowych zawodników, jak Mozic, Keita, Cortesia, Mosca czy Sapożkow, to zaledwie 20-23 lata. W końcu, Radostin Stojczew, którego ostatnia praca w klubie z czołówki skończyła się prawnym i sportowym skandalem w czasie prowadzenia przez Bułgara ekipy z Modeny – chyba zapragnął stworzenia kolejnego duetu Juantorena-Kazijski. Tak interpretować, wydaje się, należy fakt, że w meczach sparingowych przed sezonem, Keita, który wprawdzie w lidze serbskiej grał na przyjęciu, ale w Azji był nominalnym atakującym – występuje na pozycji przyjęcia z atakiem, obok Mozicia. Czy ten eksperyment zda egzamin? Wydaje się, że Werona ze wszystkich klubów ma największe „widełki” potencjalnych wyników, jakie może osiągnąć. Z jednej strony możliwy jest scenariusz, w którym Werona okazuje się kompletną rewelacją rozgrywek, a potęga na skrzydłach pozwoli jej powalczyć nawet o półfinał rozgrywek. Z drugiej strony, mecze sparingowe pokazują, że eksperyment gry na „trzy wieże” (Sapożkow-Keita-Mozic) potrzebuje dużo więcej ogrania aniżeli to, jakie posiada na ten moment. Z całą pewnością jest to jednak zespół, który w toku ligowego sezonu wzbudzać będzie potężne zainteresowanie.
źródło: inf. własna
