Dokładnie dziś, czyli 3 grudnia 2024 roku jeden z największych sukcesów polskiej reprezentacji mężczyzn osiągnął „pełnoletność”. Już osiemnaście lat cieszymy się z wicemistrzostwa świata, które zdobywali podopieczni Raula Lozano. Powspominajmy wspólnie każdego bohatera tego sukcesu i sprawdźmy, gdzie są teraz.
DROGA DO MEDALU
Srebrna drużyna z 2006 roku liczyła dokładnie dwunastu zawodników oraz duet trenerski. Wspólnie przeszli niełatwą drogę przez wszystkie etapy turnieju. W fazie grupowej biało-czerwoni musieli zmierzyć się z gospodarzami imprezy, czyli Argentyną. Później kolejno z Portoryko, Egiptem oraz Chinami.
Etap grupowy przebrnęli łatwo i bez zadyszki, zapewniając sobie pewny awans. W drugiej rundzie przyszedł czas na pojedynki z Tunezją, Kanadą, Serbią, Czarnogórą oraz Rosją. I jak się można domyślać, to Sborna była najbardziej wymagającym rywalem dla Polaków. Biało-czerwoni wydarli wówczas półfinał Rosjanom, wygrywając z nimi 3:2.
Półfinał rozegrali z Bułgarami, których ograli w czterech setach. W finale spotkali się za to z odwiecznymi rywalami, którzy przez wiele kolejnych lat spotykali się z nimi w kolejnych turniejach międzynarodowych na etapie tych najważniejszych spotkań o medale. Wtedy się jednak nie udało i Polacy ulegli 0:3, natomiast srebrny krążek był dla nich i dla całego kraju historycznym wydarzeniem.
KIEDYŚ, A TERAZ – CO ROBIĄ WICEMISTRZOWIE ŚWIATA?
Minęło dokładnie 18 lat od pamiętnego sukcesu. Dziś reprezentacja Polski wygląda zupełnie inaczej. Coś, co kiedyś było wydarzeniem historycznym zapoczątkowało falę zwycięstw polskich siatkarzy. Po tylu latach, mimo że czas zawodniczej kariery jest już tylko wspomnieniem to nazwiska dawnych reprezentantów wciąż przewijają się w siatkarskim świecie. Zajrzyjmy do każdego z twórców srebrnego sukcesu z 2006 roku.
Guma, Ziomek, Szampon, Gelu, Kadziu, Plina, Grzybek, Winiar, Świder, Grucha, Bąku, Gato -dla mnie najfajniejsza reprezentacja w historii polskiej siatkówki 🏐🇵🇱❤️ Dzisiaj świętujemy 18 rocznicę srebrnego medalu MŚ 2006 w Japonii. Zdrowia dla wszystkich 👊👋 pic.twitter.com/BomCzwvjrw
— Marek Magiera (@MagieraMarek) December 3, 2024
GŁOWA ZWIĄZKU
Najważniejszą personą w świecie polskiej siatkówki, jeśli chodzi o stanowiska jest pochodzący ze Skwierzyny wieloletni przyjmujący. Sebastian Świderski przez wiele lat był związany z klubem z Kędzierzyna-Koźla. To właśnie w ZAKSie kończył karierę, następnie przeszedł przez role trenerskie, aż po funkcję prezesa. Szybko jednak poszedł o krok dalej i aktualnie reprezentuje polską siatkówkę jako Prezes Polskiego Związku Piłki Siatkowej.
ŁAWKA TRENERSKA
W roli szkoleniowców odnalazło się spore grono srebrnych medalistów sprzed 18 lat. Na miano jednego z najlepszych polskich trenerów w historii ciężko pracuje Michał Winiarski. Opiekun Aluronu CMC Warty Zawiercie od 2022 roku trenuje także męską reprezentację Niemiec. Niewątpliwie spłacił kredyt zaufania w tamtejszej federacji z nawiązką, bo całkiem niedawno podpisał umowę na kolejny cykl olimpijski.
Od kilku dobrych sezonów z klubem Trefla Gdańsk związany jest Wojciech Grzyb. Aktualnie 41-latek szkoli młodzież w klubie z Pomorza. W ekstraklasie pracuje także Daniel Pliński. Pod jego ręką trenują siatkarze PSG Stali Nysa. Dawny środkowy ma za sobą także doświadczenie z młodzieżową reprezentacją Polski. Był bowiem trenerem siatkarzy grup wiekowych U21 oraz U23.
WŁADZE KLUBOWE
W rolach członków zarządu czołowych polskich klubów również śmiało można wypatrywać utytułowanych byłych siatkarzy. Na świeczniku w ostatnich dniach jest nazwisko Łukasza Żygadło, dyrektora kapitalnie grającego w tym sezonie Steam Hemarpol Norwida Częstochowy. Wszystko dlatego, że ze względu na kontuzję głównego rozgrywającego, były siatkarz wrócił na boisko. Na razie wspiera swój zespół jedynie w treningach, acz niewykluczone, że zasmakuje ponownie emocji meczowych.
Michał Bąkiewicz objął funkcję Wiceprezesa Zarządu ds. sportowych w PGE GiEK Skrze Bełchatów. Podobną rolę pełni Piotr Gacek, który z kolei swoje miejsce znalazł w klubie brązowych medalistów mistrzostw Polski – PGE Projekt Warszawa.
Cichym bohaterem Trefla Gdańsk jest legenda ataku polskiej reprezentacji, Mariusz Wlazły. Swoją karierę zawodniczą kończył w klubie z Pomorza, a teraz współpracuje z zespołem jako koordynator przygotowania psychologicznego. Warto również wspomnieć, że w młodszej drużynie z Gdańska gra jego syn. Arkadiusz ma na swoim koncie cztery złote medale mistrzostw Polski w różnych kategoriach wiekowych.
Na plusligowym zapleczu zespół WKS-u Czarnych Radom stara się odbudować Paweł Zagumny. Topowy rozgrywający polskiej kadry obecnie pełni rolę Prezesa Zarządu. Łatwego zadania przed sobą nie ma, bo klub z województwa mazowieckiego przeżywa trudny okres po spadku z Plusligi, który zanotował pod koniec ubiegłego sezonu.
OD STRONY DZIENNIKARSKIEJ
W prawdzie Piotr Gruszka po zakończeniu kariery zawodnika obrał kierunek trenerski, ale od jakiegoś czasu już nie spełnia się w tej roli. Wcześniej szkolił GKS Katowice, Asseco Resovię Rzeszów czy wspomniany wyżej Norwid Częstochowa. Teraz częściej można go usłyszeć, bowiem współpracuje z Polsatem Sport jako ekspert i komentator meczów.
Dziennikarstwem zajął się także jeden z najbardziej charyzmatycznych graczy tamtych czasów. Łukasz Kadziewicz jest częścią Przeglądu Sportowego. Prowadzi także swój autorski podcast „W cieniu sportu”, do którego zaprasza reprezentantów różnych dyscyplin sportowych.
CO ROBIĄ TRENERZY SUKCESU?
Ścieżki polskiej siatkówki oraz Raula Lozano przecięły się ponownie w połowie 2024 roku. Argentyńczyk objął funkcję trenera-koordynatora w zespole WKS-u Czarnych Radom. Z kolei Alojzy Świderek, który w 2006 roku był asystentem trenera pełni funkcję Dyrektora Akademii Polskiej Siatkówki.
Zobacz również:
Szaleństwo transferowe trwa. Andrzej Kowal: To bardzo niebezpieczne [WYWIAD]
źródło: inf. własna, siatka.org
