– Oglądałem wiele meczów, w tym prawie wszystkie, w których występowali Irańczycy, więc dość dobrze znam PlusLigę, a zwłaszcza ostatni sezon. Śledzę zresztą te rozgrywki od wielu lat, więc nie mają dla mnie wielu tajemnic – mówi nowy trener zawiercian, Igor Kolaković. – Mam nadzieję, że w najbliższym czasie poznam polskich zawodników jeszcze lepiej i PlusLiga nie będzie miała przede mną tajemnic – dodaje.
Dlaczego zdecydował się pan na pracę w Aluron Virtu CMC Zawiercie?
Igor Kolaković: – Aluron Virtu CMC Zawiercie to stosunkowo młody klub, który od niedawna gra w PlusLidze, więc początkowo nie miałem o nim dużej wiedzy. Jednak szybko rozpuściłem wici przy pomocy mojego menedżera, Georgesa Matijasevicia, i dowiedziałem się, że to świetnie zorganizowany klub z ambitnym prezesem i najlepszymi kibicami w Polsce. To wszystko od razu ukierunkowało mnie na decyzję, tak jak i rozmowy z panem Kryspinem Baranem, który przedstawił wizję rozwoju małymi krokami, a nie na pstryknięcie palcami. To sprawiło, że podjąłem wyzwanie pracy w PlusLidze.
Jak długo trwały negocjacje?
– Negocjacje nie trwały długo. Rozmawialiśmy o tym, w jaki sposób funkcjonuje klub, jaka jest w nim rola prezesa i jak widzi on funkcję trenera w temacie rozwoju zespołu i klubu. Szybko doszliśmy do porozumienia i ustaliliśmy warunki.
Jaka jest pana opinia o PlusLidze? Miał pan okazję śledzić ją w ostatnim sezonie? Jak dobrze zna pan występujących w niej siatkarzy?
– PlusLiga to jedna z najsilniejszych lig na świecie, w końcu nieprzypadkowo Polska to aktualny mistrz świata. Hale są zawsze pełne kibiców, a to tworzy najlepszą atmosferę do grania w siatkówkę. Myślę, że każdy trener czy siatkarz chciałby kiedyś zagrać w PlusLidze. W ostatnim sezonie śledziłem uważnie te rozgrywki. Po pierwsze, występowało tu wielu siatkarzy z reprezentacji Iranu, którą do niedawna prowadziłem, myślę tu o Miladzie Ebadipurze, Sejjedzie Musawim czy Puriji Fajjazim. Oglądałem wiele meczów, w tym prawie wszystkie, w których występowali Irańczycy, więc dość dobrze znam PlusLigę, a zwłaszcza ostatni sezon. Śledzę zresztą te rozgrywki od wielu lat, więc nie mają dla mnie wielu tajemnic. Najsłabiej znam młodych polskich siatkarzy, którzy błyskawicznie się rozwijają i rok po roku podbijają ligowe boiska. Większość pozostałych graczy dobrze znam, bo obcokrajowcy najczęściej występują w swoich drużynach narodowych, a wielu Polaków również miało okazję pokazać się w reprezentacji kraju, więc mam na ich temat sporą wiedzę. Mam nadzieję, że w najbliższym czasie poznam polskich zawodników jeszcze lepiej i PlusLiga nie będzie miała przede mną tajemnic.
źródło: inf. prasowa
