Reprezentacja Niemiec po zaciętej walce przegrała 2:3 z reprezentacją Polski. Hanna Orthmann, czyli młody niemiecki talent ,w rozmowie ze Stefą Siatkówki zdradziła, że te mistrzostwa będą dla niej słodko gorzkie.
Jak się czujesz po tym meczu? Wydaje mi się, że jesteś odrobinę smutna nawet pomimo tego, że walczyłyście do samego końca.
Hanna Orthmann: – Faktycznie jestem odrobinę smutna. Zrobiłyśmy absolutnie wszystko, żeby wygrać ten mecz. Przegrałyśmy dopiero w pięciu setach, więc bardzo szkoda. Cieszy mnie jednak bardzo postawa mojej drużyny, która walczyła tak samo mocno od początku do końca. Zapamiętam po tym meczu fantastyczną atmosferę i dodam, że jestem bardzo wdzięczna mogąc zagrać przed taką publicznością. Postaram się wyciągnąć z tego meczu tylko dobre wnioski.
Ten mecz może być dobrym sygnałem na przyszłość tej drużyny.
– Myślę, że nie byłyśmy jeszcze w stanie osiągnąć naszego potencjału. Możemy zrobić jeszcze więcej, a przecież do igrzysk w Paryżu brakuje naprawdę niewiele. Damy z siebie wszystko, żeby się zakwalifikować. Będziemy razem rosnąć jako drużyna krok, po kroku. Damy z siebie wszystko.
A jak ocenisz te mistrzostwa jako całość?
– Ja jestem lekko rozczarowana. Myślę, że mogłyśmy dać z siebie więcej i wygrać mecz z Kanadą (który Niemki przegrały prowadząc 2:0 – przyp. aut). Może jeszcze mecz z USA. Dało się zauważyć, że one nie grały na tyle, na ile potrafią. Dlatego te mistrzostwa są dla mnie odrobinę gorzkie. Skończyłyśmy je dobrze, a już nic nie da się zmienić, więc trzeba wyciągnąć z nich właściwe wnioski, żeby uczyć się i rozwijać.
Jesteście naprawdę młodą drużyną. To wam pomaga?
– Myślę, że dzięki temu właśnie atmosfera w zespole jest fantastyczna. Pracujemy ze sobą bardzo długo. Praktycznie całe lato, więc byłyśmy razem blisko i walczyłyśmy razem we wspólnym celu. Nigdy w życiu nie grałam w takiej drużynie.
A jak się pracuję z Vitalem? Widziałam, że początki waszej współpracy nie były zbyt łatwe.
– Vital (Heynen – przyp.aut) to naprawdę specyficzna i specjalna osoba. Wiedzą to wszyscy, którzy chociaż trochę z nim pracowali. Dla niego praca z żeńską drużyną jest czymś nowym. Tak samo to dla nas nowość. Myślę, że wspólnie przepracowane lato dało nam bardzo dużo.
A jak pomagała wam obecność Mieszko (Michał Mieszko Gogol jest częścią sztabu reprezentacji Niemiec – przyp. aut) w drużynie? Patrząc na waszą grę wydawało się, że dokonujecie właściwych wyborów taktycznych. A to on jest za to odpowiedzialny.
– Oczywiście, że tak. Jego analizy i podpowiedzi bardzo nam pomagają. Podpowiedział nam parę rzeczy, które sprawiły że grałyśmy lepiej. Mogłyśmy bardziej skorzystać z jego wiedzy i analiz, ale i tak jestem wdzięczna, że był razem z nami.
Teraz czas na odpoczynek i szybki powrót do grania ligowego. Wracasz do Turcji po kilku latach we Włoszech. Jak podoba ci się ten kraj i ta liga?
– Turcja jako kraj jest czymś bardzo ciekawym. Przeniosłam się tam ze Scandicci (Savino del Bene Scandicci – przyp.aut) i bardzo szybko odnalazłam się w drużynie (THY Stambuł – przyp.aut). Sporym ułatwieniem jest też to, że zespół prowadzi włoski trener (Marcello Abbondanza – przyp.aut). Dzięki temu znacznie łatwiej jest się nam zrozumieć i dzięki temu jestem w stanie dalej mówić po włosku. Stambuł jako miasto też mi się bardzo podoba. Cieszę się, że będę mogła tam wrócić.
Na boisku czujesz się lepiej jako atakująca, czy jako klasyczna przyjmująca? Na mistrzostwach odrobinę z przymusu odgrywałaś tą pierwszą rolę.
– Zdecydowanie jako przyjmująca.
Spędziłaś w lidze włoskiej aż 6 sezonów. Sądzisz, że dzięki temu rozwinęłaś się jako siatkarka?
– Myślę, że cały ten czas spędzony we Włoszech pomógł mi rozwinąć się i jako siatkarce, i jako człowiekowi. Trafiłam do ligi włoskiej mając 18 lat i przeniosłam się do Turcji, mając 23 lata. To spory czasu. Sądzę, że wiele się nauczyłam, także dzięki trenerom i dzięki koleżankom z drużyny.
źródło: inf. własna
