Podstawowy przyjmujący reprezentacji Stanów Zjednoczonych, Garrett Muagututia, dołącza do Jurajskiej Armii. Amerykanin podpisał roczny kontrakt. – Postanowiłem zagrać w Zawierciu ze względu na wspaniałych kibiców, świetną atmosferę i doskonałą organizację klubu – tłumaczy amerykański przyjmujący. – Negocjacje nieco się przeciągały z powodu koronawirusa, ale bardzo się cieszę, że doszliśmy do porozumienia – dodaje.
– To od wielu lat ważny siatkarz w reprezentacji Stanów Zjednoczonych, choć przez większość tego czasu nie był szóstkowym graczem – opisuje nowego przyjmującego Aluron Virtu CMC Zawiercie trener Igor Kolaković. – Bardzo dobrze wyszkolony technicznie, nie popełnia wielu błędów i umie znajdować różne rozwiązania. Powinien być ostoją naszej linii przyjęcia, co pozwoli nam grać szybko, zwłaszcza przy zagrywce rywali – dodaje czarnogórski szkoleniowiec.
Garrett Muagututia ma samoańskie korzenie. Jego ojciec, Faauuga, urodził się w Pago Pago i reprezentował Samoa Amerykańskie na zimowych igrzyskach w Lillehammer w bobslejowych dwójkach, był też chorążym podczas ceremonii otwarcia. Jednocześnie służył jako komandos w Navy SEALs. Z kolei matka, Kathy, trenowała siatkówkę, a Garrett poszedł w jej ślady. Po zakończeniu nauki na słynnej kalifornijskiej uczelni UCLA kontynuował karierę w Europie. Szybko znalazł się też w grupie graczy stanowiących bezpośrednie zaplecze amerykańskiej kadry, którzy reprezentowali kraj w Pucharze Panamerykańskim w latach 2011 i 2012, zdobywając kolejno srebrny i złoty medal.
Dobra postawa w tych turniejach sprawiła, że od 2013 roku Muagututia był już powoływany przez trenera Johna Sperawa do pierwszej drużyny. Rok później Garrett wygrał z nią Ligę Światową i pojechał na mistrzostwa świata. Rosnąca konkurencja wśród amerykańskich przyjmujących i powrót Williama Priddy’ego na sezon olimpijski spowodowały, że w kolejnych latach Muagututia nie zawsze znajdował miejsce w wąskim, czternastoosobowym (lub w przypadku igrzysk dwunastoosobowym) składzie, w efekcie nie pojechał do Rio de Janeiro ani na mistrzostwa świata we Włoszech i Bułgarii.
Do roli kluczowego gracza powrócił w 2019 roku i to z przytupem, bo najpierw dotarł z amerykańską kadrą do finału Ligi Narodów, a po kontuzji Taylora Sandera został podstawowym przyjmującym i zdobył brązowy medal Pucharu Świata. Bardzo udany sezon reprezentacyjny poprzedzony dobrymi występami w PAOK-u Saloniki (w tym nagrodą MVP turnieju finałowego Pucharu Grecji) poskutkował transferem do Calzedonii Werona. W ekipie prowadzonej przez Radostina Stojczewa Muagututia był podstawowym graczem, również po dołączeniu do zespołu Mateja Kazijskiego. W momencie przerwania rozgrywek z powodu pandemii jego drużyna zajmowała 8. miejsce w tabeli włoskiej Superlegi.
– Postanowiłem zagrać w Zawierciu ze względu na wspaniałych kibiców, świetną atmosferę i doskonałą organizację klubu – tłumaczy amerykański przyjmujący. – Negocjacje nieco się przeciągały z powodu koronawirusa, ale bardzo się cieszę, że doszliśmy do porozumienia – dodaje Muagututia.
– To gracz, który bardzo pasuje do naszej wizji zespołu. Dobry technicznie, doświadczony, a przy tym emocjonalny i pozytywnie nastawiony – opisuje Muagututię prezes Kryspin Baran. – Jest obecnie jednym z podstawowych przyjmujących kadry Stanów Zjednoczonych, a poprzedni sezon spędził u świetnego trenera Stojczewa. Należy pamiętać, że amerykańska reprezentacja funkcjonuje w trybie olimpijskim, więc jestem przekonany, że Garrett zrobi wszystko, aby być w wysokiej formie przed igrzyskami. Po drugiej stronie siatki będzie spotykał wielu przyszłych rywali w walce o medale w Tokio, więc motywacji z pewnością mu nie zabraknie, a nasz klub będzie beneficjentem jego ciężkiej pracy – dodaje prezes zarządu Aluron Virtu CMC Zawiercie.
Garrett Muagututia
Urodzony: 26.02.1988 r. w Oceanside (Stany Zjednoczone, Kalifornia)
Pozycja: przyjmujący
Wzrost: 196 cm
Zasięg w ataku: 356 cm
Zasięg w bloku: 345 cm
Kariera zawodowa:
Voley Guada (2010–2011)
Raision Loimu (2011–2012)
Impavida Ortona (2012–2013)
Konak Belediyespor (2013)
Transfer Bydgoszcz (2013–2014)
Fujian (2014–2015)
Tianjin (2015–2017)
Sporting CP (2018)
PAOK Saloniki (2019)
Calzedonia Werona (2019–2020)
Aluron Virtu CMC Zawiercie (2020– )
Sukcesy:
Puchar Światabrąz (2019)
Liga Światowazłoto (2014)
Liga Narodówsrebro (2019)
Puchar Panamerykańskizłoto (2012)
srebro (2011)
Mistrzostwa Portugaliizłoto (2018)
Mistrzostwa Grecjisrebro (2019)
Puchar Grecjizwycięstwo (2019)
Nagrody indywidualne:
MVP Pucharu Grecji (2019)
Zobacz również:
Karuzela transferowa PlusLigi
źródło: inf. prasowa
