– Staram ruszać się, czasem zagram w turnieju. Pomagam młodszym kolegom, żeby mogli odnosić sukcesy większe niż ja – powiedział o swojej obecnej sytuacji Mariusz Prudel, który przez lata wraz z Grzegorzem Fijałkiem tworzył jedną z czołowych par na świecie.
Przez lata Mariusz Prudel i Grzegorz Fijałek byli jedną z czołowych par świata. Wystąpili na igrzyskach olimpijskich w Londynie i Rio de Janeiro, ale teraz nie grają już razem. – Naszą swatką był Czesław Kolpy, który kiedyś na kadrze plażówki zaproponował, żebyśmy zagrali razem. Zdobyliśmy srebrny medal mistrzostw Europy do 20 lat, a następnie złoto kontynentalnego czempionatu do 23 lat. Rok 2008 był pierwszym, w którym przez cały czas występowaliśmy wspólnie. Wyniki mieliśmy zachęcające więc zdecydowaliśmy kontynuować naszą współpracę – powiedział Mariusz Prudel, który razem z Grzegorzem Fijałkiem przez lata tworzył najlepszą polską parę w siatkówce plażowej. Obaj pisali historię tej dyscypliny sportu nad Wisłą.
Wprawdzie nie zagrali jeszcze w igrzyskach olimpijskich w Chinach, ale okazało się, że co się odwlecze, to nie uciecze. – Wtedy było już za późno, żeby walczyć o igrzyska w Pekinie, ale gdzieś świtała nadzieja, że może za cztery lata zrealizujemy ten cel – zaznaczył Prudel.
Polska para turniej po turnieju przebijała się do światowej czołówki. Latem 2010 roku wystartowali w Marsylii w prestiżowym turnieju World Touru. Pierwsze dwa mecze były zwycięskie, ale Polakom nie szło zbyt dobrze. – Po drugim spotkaniu podszedł do nas Martin Olejnak i zapytał wprost: czy wy macie trochę oleju w głowie? – wspomina Mariusz Prudel. – I nie czekając na odpowiedź zadał drugie pytanie: dlaczego nie wykorzystujecie wiatru. Wtedy wiało bardzo mocno. Wysokie wystawy były jednym z naszych głównych grzechów we wspomnianych spotkaniach – wspomniał Prudel.
Martin Olejnak, który w przyszłości współpracował z polskim duetem, udzielił kilku wskazówek i biało-czerwoni po raz pierwszy wylądowali na podium World Touru. – Nikt się po nas nie spodziewał takiego wyniku – uśmiecha się Mariusz Prudel. Był to rok 2010. W kolejnych dwóch latach Polacy mocno usadowili się w czołówce światowej. Szansa na igrzyska w Londynie stawała się realna. W 2011 roku były podia w Stavanger i co ważne w Starych Jabłonkach, w których jak podkreśla Mariusz Prudel „zagrali bardzo dobrą siatkówkę” i skończyło się srebrnym medalem. – Byliśmy bardzo blisko zwycięstwa. W półfinale złamałem lewy kciuk. Do finału było mało czasu, żeby jechać do szpitala. Grałem z tym urazem i finałowego tie breaka z Amerykanami przegraliśmy 13:15 – wspomina Mariusz Prudel.
Wraz z Fijałkiem zagrał on w Londynie w igrzyskach olimpijskich. – W sezon olimpijski weszliśmy ze spokojnymi głowami. Awans na igrzyska w Londynie mieliśmy zapewniony. Mogliśmy bez emocji czekać aż FIVB ogłosi listę startujących. Niestety, Grzesiek doznał kontuzji kolana. Trochę to nam opóźniło wejście w dużą grę. Jednak widzieliśmy, że wszystko idzie w dobrą stronę. Na turnieju w Berlinie było podium i błysk wielkiej formy. Do Londynu lecieliśmy z wielkimi nadziejami – powiedział Mariusz Prudel, który zauroczony był otoczką turnieju w Londynie. – Bardziej prestiżowego otoczenia trudno sobie wyobrazić. Graliśmy tuż przy Pałacu Buckingham. Wokół mieliśmy poziom królewski. Stadion główny robił wrażenie. Niewiele zabrakło, żebyśmy byli w półfinale. Ale wspomnienia zachowaliśmy na całe życie. W Londynie były niesamowite chwile i ogromne emocje – podkreślił Mariusz Prudel.
Grzegorz Fijałek i Mariusz Prudel zagrali jeszcze, ale bez powodzenia, w igrzyskach w Rio de Janeiro. Potem rozstali się. Pierwszy z nich z Michałem Brylem skutecznie rywalizuje z czołówką światową. Może szykować się na swoje trzecie igrzyska. – Staram ruszać się, czasem zagram w turnieju. Pomagam młodszym kolegom, żeby mogli odnosić sukcesy większe niż ja – zakończył Mariusz Prudel.
źródło: pzps.pl
