Tyler Sanders, kanadyjski rozgrywający, postanowił zakończyć karierę siatkarską. Teraz swoje doświadczenia będzie wykorzystywał pomagając społeczności lokalnej w Nunavik. – Kiedy moja kariera dobiega końca, moim celem jest połączenie wysokiej wydajności ze wszystkim, co jest niesamowite w tej grze i jej ludziach – powiedział.
Tyler Sanders rozpoczął zawodową karierę w 2014 roku i grał w Holandii, Szwajcarii, Polsce i Turcji. Najważniejsze w jego karierze za oceanem jest zdobycie tytułu mistrza Szwajcarii w 2015 roku z PV Lugano, drugiego miejsca w mistrzostwach Turcji z Arkas Spor Izmir w 2017 roku oraz Pucharu Polski z Treflem Gdańsk w 2018 roku.
– Chciałbym podziękować wszystkim trenerom, których miałem przed rozpoczęciem mojej kariery w drużynie Kanady. Bez nich nie miałbym okazji ani pasji do kontynuowania tej gry – przyznał siatkarz.
W reprezentacji Kanady występował od 2014 roku. W jej barwach sięgnął po brąz Ligi Światowej, medale igrzysk panamerykańskich oraz mistrzostw NORCECA. – Chciałbym podziękować Danowi Lewisowi, który podczas meczu Ligi Światowej w 2007 roku zaprosił mnie (14-latka) na rozgrzewkę z nim, rozpalając pasję do gry, która przetrwała całą moją karierę. Chciałbym podziękować Glennowi Hoagowi za podjęcie ryzyka i danie temu młodemu, niskiemu dziecku szansy. Dziękuję Stephane’owi Antidze za zainwestowanie we mnie i poprowadzenie mnie na najwyższy poziom światowy – powiedział Sanders.
Dla siatkarza jednym z najważniejszych wspomnień jest zdobycie kwalifikacji na igrzyska olimpijskie w Rio de Janeiro po 24-letniej nieobecności Kanadyjczyków na tym turnieju. – Mieliśmy trudną i długą drogę, ale po zawstydzającej porażce z Kubą odwróciliśmy losy i po długiej przerwie ponownie reprezentacja Kanady zagrała na igrzyskach – wspomniał Sanders. W tamtym turnieju Kanadyjczycy zajęli 5. miejsce, w ćwierćfinale przegrywając z rosyjską drużyną 0:3.
Przygoda Sandersa z siatkówką jeszcze się nie skończyła, obecnie mieszka i pracuje w Puvirnituq w Nunavik i jest częścią zespołu, który prowadzi program interwencyjny oparty na sporcie w 11 społecznościach w całym Nunavik. Obejmuje to prowadzenie obozów, imprez i turniejów siatkówki zarówno na północy, jak i na południu. – Kiedy moja kariera dobiega końca, moim celem jest połączenie wysokiej wydajności ze wszystkim, co jest niesamowite w tej grze i jej ludziach – wyjaśnił.
źródło: opr. własne, volleyball.ca
