W meczu 1. kolejki Tauron 1. Ligi Lechia Tomaszów Mazowiecki przegrała w Będzinie z miejscowym MKS-em. – U nas jest duży potencjał, ale nie potrafimy go jeszcze wykorzystać. Potrzebujemy czasu, żeby to wszystko zgrać – mówił w pomeczowej rozmowie ze Strefą Siatkówki Sebastian Warda, środkowy ekipy z Tomaszowa Mazowieckiego.
Przegrywacie z MKS-em Będzin 1:3. W tym meczu chyba trudno było zatrzymać dobrze dysponowanego Mateusza Rećkę?
Sebastian Warda: – Tak. Zespół z Będzina zagrał całkiem dobre spotkanie. Trzeba zwrócić uwagę na to, że jest to drużyna, która ma spore obycie w lidze i już w zeszłym sezonie grała swoje. Na pewno przygotowywaliśmy się, że jest to zawodnik, który nie łamie się łatwo. U nas z kolei jest duży potencjał, ale nie potrafimy go jeszcze wykorzystać. Potrzebujemy czasu, żeby to wszystko zgrać. Mam nadzieję, że jak się uda, to stworzymy świetny kolektyw, a takie mecze będziemy umieć przekuwać na własną korzyść i wygrywać je wynikiem przynajmniej 3:2.
Po drugim wygranym secie do dwudziestu będzinianie nieco usnęli i zdekoncentrowali się. Wy za to postawiliście się i w trzeciej odsłonie przechyliliście szalę zwycięstwa na swoją korzyść. Czego zabrakło w czwartej?
– Moim zdaniem tutaj jest klucz, że nie potrafimy utrzymać jeszcze równej gry, na takim poziomie jakbyśmy chcieli. Mamy za duże spadki i tracimy zbyt wiele punktów w serii. To jest nasza słabość. Potrafimy momentami grać bardzo dobrze, a momentami spadamy i tracimy kilka oczek. Niestety I liga, PlusLiga czy jakakolwiek inne rozgrywki są takie, że seria punktów będzie tworzyła dużą przewagę i będzie się grało trudniej z drużyną, która ją ma. To prowadzi do większej odwagi na zagrywce i większej swobody w ataku. Później się ciężko goni i to jest nasz problem.
Jakie z pańskiej perspektywy występują różnice pomiędzy grą w PlusLidze a jej zapleczem?
– To jest najśmieszniejsza sytuacja, że tak naprawdę w ataku, w bloku są to małe szczegóły i powtarzalność. W PlusLidze dziewięć na dziesięć piłek musi być wykonanych perfekcyjnie, a dziesiąta musi być blisko tej perfekcji. Z kolei w I lidze ta powtarzalność jest mniejsza. Jest więcej takich akcji, które odbiegają od tego. Myślę, że tutaj jest ten klucz. Ta cykliczność zawodników do tego, co robią, bo każdy z nas może wyjść na mecz PlusLigi i zagrać rewelacyjne spotkanie. Umiejętnością jest jednak utrzymanie tego poziomu przez długi czas.
Posiadacie skonkretyzowane cele na ten sezon?
– Myślę, że nie mieliśmy postawionych celów odgórnie. Zależy nam jednak na dawaniu z siebie wszystkiego w każdym meczu i graniu o najwyższe cele. Chciałbym, żebyśmy pograli i sprawili niespodzianki. Jednak to, czy nam się uda, zależy od tego, jak szybko dojdziemy do zbudowania kolektywu i jedności w drużynie, byśmy potrafili podnosić się ze słabych momentów.
Czy pojawiły się oferty z PlusLigi? Co pana skłoniło do wstąpienia na I-ligowe parkiety?
– Miałem dwa bardzo trudne sezony w Radomiu, w których cały czas graliśmy o to, żeby się utrzymać. To są trudne psychicznie okresy. Z ofertami nie było szału. Wiadomo, że jak się jest zawodnikiem, który gra w zespole z dołu tabeli to nie było atrakcyjnych propozycji. Mentalnie chciałem się cofnąć i wrócić na dobre tory, a także zacząć grać, bo tego mi brakowało. Zależało mi na grze o coś, a nie tylko po to, by pozostać w lidze. Nie życzę żadnemu sportowcowi gry jedynie o utrzymanie, bo to nie idzie w parze z duchem sportu.
Zanosi się na to, że poziom będzie wyrównany za sprawą dołączenia wielu zawodników z PlusLigi do jej zaplecza, jak chociażby pana klubowy kolega z Czarnych Radom, Paweł Rusin.
– To jest właśnie fajne, że jesteśmy na pograniczu obu lig. Mam nadzieję, że wniesiemy dużo pozytywnych sytuacji, a także liczę na to, że będziemy trochę podnosić ligę w celu jeszcze lepszych rywalizacji oraz dostarczenia lepszego widowiska.
źródło: inf. własna
