Sir Safety Susa Perugia
Rozgrywający: Simone Giannelli, Gregor Ropret
Atakujący: Kamil Rychlicki, Jesus Herrera
Przyjmujący: Wilfredo Leon, Kamil Semeniuk, Oleg Płotnicki, Julio Cardenas
Środkowy: Flavio Gualberto, Sebastian Sole, Roberto Russo, Stefano Mengozzi
Libero: Massimo Colaci, Alessandro Piccinelli
Trener: Andrea Anastasi
Prognozowany wyjściowy skład:
Giannelli, Rychlicki, Leon, Semeniuk, Sole, Flavio, Colaci
Trudno nie odnieść wrażenia, że tegoroczne mercato oddaje pełny obraz tego, kim jest Gino Sirci jako prezydent Sir Safety Perugia. Kolejny rozczarowujący sezon, zwieńczony „zaledwie” Coppa Italia, w którym w decydującej fazie sezonu, przez brak odpowiedniej rotacji, kontuzjowany Wilfredo Leon nie był w stanie poprowadzić Perugii do upragnionego scudetto. Konsekwencje? Nikolę Grbicia na stanowisku trenera zastąpił wracający do Włoch po 12 latach Andrea Anastasi. Nowym dyrektorem sportowym klubu został Goran Vujevic, który w swojej karierze grał w dwóch klubach z Perugii na poziomie Serie A1 – najpierw w RPA-LuigiBacchi.it Perugia z Sebastianem Świderskim, a potem w Sir Safety Perugia Sirciego (wbrew obiegowej opinii nie są to te same kluby!) – i zastąpił na stanowisku Stefano Recine. Matt Anderson, który zanotował bardzo dobre playoffy, jednak w skali sezonu nie dał tyle, ile sugerowałby jego kontrakt (Sirci po zakończeniu sezonu narzekał, że Anderson oczekuje zarobków na poziomie „rosyjskim”) – został zastąpiony przez Kamila Semeniuka. Korzystając z naturalizacji Sebastiana Sole (oraz bliskiej naturalizacji Kamila Rychlickiego), zwolniło się miejsce dla obcokrajowca na środku, które wypełni brązowy medalista mistrzostw świata, Flavio Gualberto. Przede wszystkim – stereotypowy, „włoski” model budowania drużyny (bardzo mocny wyjściowy skład, kosztem ławki rezerwowych) odchodzi do lamusa, co pokazuje nie tylko Civitanova, ale też ekipa z Umbrii. W Perugii na ławce zobaczymy bowiem Gregora Ropreta z reprezentacji Słowenii, na przyjęciu kontrakt przedłużył Oleg Płotnicki, a ekipę wzmocnił utalentowany Julio Cardenas z Kuby, na środku i libero – byli lub aktualni reprezentacji Włoch – Stefano Mengozzi, Alessandro Piccinelli i Roberto Russo. Rezerwowym atakującym będzie z kolei Jesus Herrera, chyba najlepszy gracz reprezentacji Kuby na ostatnim światowym czempionacie.
Dodać do tego, że już w lutym oficjalnie potwierdzono bajoński kontrakt Leona w Perugii (podobno opiewający na kwotę 1,5 miliona euro rocznie), w zespole pozostał Kamil Rychlicki, podstawowym libero zespołu powinien być wciąż medalista olimpijski, Massimo Colaci, a uzupełnia skład MVP ostatnich mistrzostw Europy i mistrzostw świata, Simone Giannelli – i raczej nikogo nie dziwi, że w zgodnej opinii obserwatorów, Perugia jest typowana do roli głównego faworyta zbliżającego się sezonu. I z całą pewnością, z racji faktu, że docelowo para Leon-Semeniuk może być wyjściową w reprezentacji Polski w najbliższych sezonach – będzie to ekipa, na którą fani z Polski zwracać będą największą uwagę. To zestawienie jest w szczególności interesujące, że z reguły obaj w klubach grali na tzw. pozycji nr 5 – w pierwszym sparingu duetu, na „dwójce” (gdzie przyjmujący w ustawieniu P1 przyjmuje i atakuje z drugiej strefy) wystąpił Semeniuk. Dla młodszego z Polaków gra w Perugii może okazać się cennym doświadczeniem – o ile bowiem w Kędzierzynie wygrał wszystko, co możliwe od wygrania w klubowej, europejskiej siatkówce, o tyle pod względem presji i oczekiwań, żaden klub siatkarski, może poza Zenitem Kazań, nie może z Perugią się równać. Nikt nie ma bowiem wątpliwości, że kolejny nieudany sezon spowoduje podobną przebudowę na każdej płaszczyźnie, jak to było po sezonie 2021/2022, a stworzenie najlepszego na papierze składu w rozgrywkach jeszcze winduje oczekiwania do góry.
źródło: inf. własna
