W latach 90. z badań amerykańskich wynikało, że w ostatniej dekadzie XX wieku siatkówka plażowa była jedną z najprężniej rozwijających się dyscyplin sportu w świecie. Nic też dziwnego, że znalazła się w 1996 roku w programie igrzysk olimpijskich. Polski zespół męski po raz pierwszy zobaczyliśmy w 2012 roku w Londynie. Nasz duet kobiecy debiutował cztery lata później w Rio de Janeiro.
ATLANTA 1996
Olimpijski turniej siatkówki plażowej został po raz pierwszy rozegrany w Atlancie w 1996 roku. Był to bardzo udany początek. O medale rywalizowało 18 par kobiecych i 24 męskie. Przez stadion mogący pomieścić 10 tysięcy osób przez sześć dni przewinęło 107 000 widzów. W kwalifikacjach olimpijskich wzięło udział około 600 sportowców z 42 krajów. Karch Kiraly i Kent Steffes ze Stanów Zjednoczonych zdobyli pierwsze złote medale wśród mężczyzn, a Brazylijki Jackie Silva i Sandra Pires triumfowały w turnieju kobiet. Amerykanie Mike Dodd i Mike Whitmarsh zdobyli srebro, a Kanadyjczycy John Child i Mark Heese brąz. W turnieju kobiet Mônica Rodrigues i Adriana Samuel z Brazylii zdobyły srebro, a Australijki Natalie Cook i Kerri-Ann Pottharst stanęły na trzecim stopniu podium. Dodajmy, że Kiraly powtórzył swój sukces z hali.
SYDNEY 2000
Cztery lata po przytłaczającym sukcesie pierwszych zawodów siatkówka plażowa stała się jeszcze większym hitem. Po 24 najlepsze drużyny kobiece i męskie rywalizowały na plaży Bondi, a gospodarze zorganizowali imprezę najwyższej klasy dla olimpijskiej rodziny graczy, fanów, mediów i sponsorów. Cook i Pottharst poprawili swój wynik z 1996 roku, zdobywając złoto w rywalizacji kobiet. Brazylijskie pary Adriana Behar i Shelda oraz Sandra Pires i Adriana Samuel zdobyły odpowiednio srebro i brąz. W kategorii mężczyzn triumfowali Dain Blanton i Eric Fonoimoana (USA) przed Ze Marco i Ricardo (Brazylia) i Niemcami Jörgiem Ahmannem/Axelem Hagerem.
ATENY
Stolica Grecji rodzinę siatkówki plażowej powitała nowym stadionem na 10 000 miejsc, zbudowanym w stylu tradycyjnego greckiego amfiteatru. Sam obiekt i jego otoczenie zapewniły niesamowicie cudowną i radosną atmosferę podczas igrzysk. W turnieju mężczyzn zwyciężył brazylijski duet Ricardo/Emanuel. Hiszpanie Javier Bosma i Pablo Herrera zdobyli srebro, a Patrick Heuscher i Stefan Kobel brąz. W turnieju kobiet kolejność czołowej trójki była następująca: Misty May-Treanor i Kerri Walsh (USA), Adriana Behar i Shelda (Brazylia), Holly McPeak i Elaine Youngs (USA).
PEKIN
W igrzyskach w 2008 roku stadion do siatkówki plażowej był również podziwianym miejscem. Chaoyang Park mógł pomieścić 12 000 osób. May-Treanor i Walsh zdobyły drugie złoto olimpijskie, pokonując chińskie pary Jia Tian i Jie Wang oraz Zhang Xi i Xue Chen. Zdobyły one pierwsze w historii chińskie medale olimpijskie w siatkówce plażowej. Phil Dalhausser i Todd Rogers uzyskali dublet USA na piasku ze złotem męskiej reprezentacji w hali. Drugie miejsce zajęli Marcio Araujo i Fabio Magalhaes, a trzecie Emanuel i Ricardo (wszyscy Brazylia).
LONDYN
– Temu kto wymyślił miejsce rozgrywek turnieju siatkówki plażowej należy się sportowy Nobel – te słowa słyszało w czasie igrzysk w Londynie. Okolice Pałacu Buckingham tworzyły niepowtarzalną atmosferę. Była ona iście królewska. Polskich kibiców rywalizacja na piasku interesowała dodatkowo. Po raz pierwszy w igrzyskach zobaczyliśmy naszą parę. Niewiele brakowało, żeby Grzegorz Fijałek i Mariusz Prudel awansowali do półfinału. Piłka meczowa była w górze w grze z legendarnymi Brazylijczykami Emanuelem i Alisonem.
Misty May-Treanor i Kerri Walsh ukończyły grę w perfekcyjny sposób, stając się pierwszą drużyną, która zdobyła trzy złote medale olimpijskie w siatkówce plażowej, pokonując Amerykanki Jennifer Kessy i April Ross. To było wielkie pożegnanie May-Treanor, która wycofała się ze sportu zaraz po igrzyskach w Londynie. Brazylijki Larissa Franca i Juliana Felisberta Da Silva zdobyły brąz, pokonując Chen Xue i Zhang Xi z Chin 2:1.
W finale turnieju mężczyzn Niemcy Julius Brink i Jonas Reckermann pokonali Brazylijczyków Alisona Ceruttiego i Emanuela Rego 2:1. Zostali pierwszą europejską drużyną, która zdobyła złoty medal olimpijski w siatkówce plażowej. Łotysze Janis Smedins i Martins Plavins zwyciężyli Reindera Nummerdora i Richarda Schuila (Holandia) w meczu o brązowy medal i zdobyli pierwszy medal dla Łotwy w Londynie 2012. Skład czołowej czwórki wyraźnie pokazywał, że Europa już nie miała na plaży kompleksów wobec rywali z obu Ameryk.
RIO DE JANEIRO
– Siatkówka plażowa powróciła do swojego duchowego domu – tak z kolei mówiono przed ostatnimi igrzyskami. Na specjalnie zbudowanym stadionie na słynnej Copacabanie mogącym pomieścić 12 500 widzów zagrały trzy polskie pary – Kinga Kołosińska/Monika Brzostek, Grzegorz Fijałek/Mariusz Prudel oraz Piotr Kantor/Bartosz Łosiak. Biało-Czerwone pary sukcesów jednak nie odniosły.
Stadion był wypełniony na wszystkie trzy codzienne sesje i tworzył niezapomnianą atmosferę od rana do późnej nocy. Widownia była zachwycona, gdy czołowa męska drużyna Brazylii Alison Cerutti i Bruno Schmidt dodali do swojej kolekcji złoty medal. Pokonali oni Włochów Paolo Nicolai i Daniele Lupo, a brąz zdobyli mistrzowie świata ze Starych Jabłonek z 2013 roku Alexander Brouwer i Robert Meeuwsen (Holandia).
W turnieju kobiet Niemki Laura Ludwig i Kira Walkenhorst złamały Brazylijczykom serca, pokonując w finale panujące mistrzynie świata Barbarę Seixas i Agatę Bednarczuk. Trzykrotna mistrzyni olimpijska Kerri Walsh-Jennings zdobyła swój czwarty medal igrzysk, kiedy z April Ross okazała się lepsza od innej brazylijskiej drużyny Larissa Franca/Talita Antunes w meczu o brązowy medal.
źródło: pzps.pl
