Malwina Smarzek po dwóch latach absencji wróciła do kadry reprezentacji Polski. Wywalczyła miejsce w składzie na igrzyska olimpijskie i podobnie, jak wszystkie pozostałe jej koleżanki z narodowej drużyny po raz pierwszy zagra na igrzyskach olimpijskich. Zostaje we Włoszech, gdzie po sezonie reprezentacyjnym przywdzieje trykot Wash4Green Pinerolo.
Imię i nazwisko: Malwina Smarzek
Data urodzenia: 03.06.1996
Miejsce urodzenia: Łask
Narodowość: Polska
Aktualny klub: Wash4Green Pinerolo
Pozycja: atakująca
Wzrost: 191 cm
Waga: 79 kg
Malwina Smarzek podobnie, jak wielu innych reprezentantów Polski wywodzi się ze sportowej rodziny. Jej mama uprawiała lekkoatletykę. Tata z kolei biegał, startując jeszcze przez długi okres w ultramaratonach. Nic zatem dziwnego, że dzisiejsza atakująca reprezentacji Polski nie miała trudno, by nie zetknąć się ze sportem. Nie dość, że rodzice sami zachęcali współczesną siatkarkę do sportu, to sama chciała. Z początku jeszcze nie wiedziała, w jakiej dyscyplinie przyjdzie jej rywalizować. Odkrywanie trwało pewną chwilę, ponieważ pierwsze styczności Smarzek miała z tańczeniem, pływaniem, a następnie bieganiem. Pierwotnie polska zawodniczka nie potrafiła podjąć decyzji. Dopiero po tych aktywnościach tata zaprowadził ją do trzecioligowej Laskovii Łask, Polka miała wówczas trzynaście lat. Ze względu na swój wysoki wzrost szybko przeszła z grup juniorskich do kadetek, by po kolejnej chwili trafić już do seniorskiej formacji. Wraz z rodzimym klubem awansowała z III do II ligi.
Turniej Nadziei Olimpijskich okazał się dla Malwiny Smarzek strzałem w dziesiątkę. Po nim dostała się do Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Sosnowcu. Po dwóch latach na moment trafiła do UMKS-u MOS-u Wola Warszawa, by kolejne dwa lata spędzić już w Legionovii Legionowo. To w klubie z województwa mazowieckiego na dobre rozwinęła swoje skrzydła, zabiegały o nią kluby z całego kraju. Mimo że drużynowo ekipa z Legionowa wówczas niczego nie zwojowała, o tyle indywidualnie Smarzek już tak. Przejście do Chemika Police na dobre zapoczątkowało siatkarski szczyt łaszczanki, która nieprzerwanie od 2017 roku występuje w zagranicznych klubach. Dominują przede wszystkim te z Włoch, choć nie zabrakło epizodu w Rosji, a także roku w Brazylii. W nadchodzącym sezonie atakującą reprezentacji Polski ujrzymy w Wash4Green Pinerolo, szóstej drużynie ostatniego sezonu włoskiej Serie A.
Mierząca 191 centymetrów zawodniczka w reprezentacji Polski zadebiutowała w styczniu 2014 roku, mając wówczas 18 lat. Otrzymała wówczas powołanie do szerokiego składu drużyny narodowej na turniej eliminacyjny do mistrzostw świata. Kilka miesięcy później, bo w maju tego samego roku święciła już pierwszy sukces, jakim była kwalifikacja do mistrzostw Europy 2015.
DWA LATA ABSENCJI, POWRÓT I PIERWSZE IGRZYSKA OLIMPIJSKIE
Ostatnie lata były niekoniecznie udane dla Malwiny Smarzek. Siatkarka zmagała się z depresją i ominęła ostatnie dwa sezony reprezentacyjne. W 2022 roku atakująca sama poprosiła trenera Stefano Lavariniego o przerwę. Z kolei w ubiegłych zmaganiach reprezentacyjnych zgłaszała swoją dyspozycyjność, niemniej jednak uraz zamknął jej drogę. Powrót po dwóch latach jeszcze w maju bieżącego roku określało się mianem wielkiego. Tym razem jednak Smarzek odgrywa już inną rolę w reprezentacji, bowiem przez ostatnie dwa lata zdecydowanie wykrystalizowała się pozycja Magdaleny Stysiak, która jest podstawową atakującą.
Jeszcze w maju sama Smarzek nie była pewna powołania na igrzyska olimpijskie, a z jej słów biła owa niepewność. Niemniej jednak na przestrzeni całej Siatkarskiej Ligi Narodów wygrała rywalizację z Moniką Gałkowską o miejsce w składzie. Włoski szkoleniowiec ma koncepcję na występy atakującej w reprezentacji Polski. 28-latka wraz z Katarzyną Wenerską wchodzą na podwójną zmianę w końcówkach setów. Jak sama opisywała w niedawnym Memoriale Agaty Mróz-Olszewskiej, dopiero adaptuje się do tej roli. – Na pewno czuję odpowiedzialność. Czuję także większy stres, wchodząc na podwójną zmianę, aniżeli gdybym grała spotkanie. To zupełnie inna rola i ciągle to powtarzam. To dla mnie bardzo trudne. Wydaje mi się, że trochę zeszło ze mnie ciśnienie, kiedy dowiedziałam się, że pojadę na igrzyska olimpijskie. Wiadomo, że presja teraz urosła, ale jest trochę inna. Na pewno biorę na siebie bardzo dużą odpowiedzialność, wchodząc na boisko. Chciałabym zatem pomagać dziewczynom, żeby zmiany były jak najbardziej efektywne – mówiła po wygranej z reprezentacją Francji 3:0 Malwina Smarzek.
CIEKAWOSTKI:
By wziąć udział w turnieju nadziei olimpijskich, który otwierał drogę do Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Sosnowcu zdjęła szynę z palca, który wypadł ze stawu. Była na tyle zmotywowana, że nie widziała innej opcji w tej sytuacji.
Jeszcze do 2016 roku była środkową. Przychodząc do Chemika Police odpowiedziała trenerowi, że gra na pozycji atakującej, chociaż nigdy na niej grała.
Trener Jakub Głuszak do dziś śmieje się z najścia do ataku Malwiny Smarzek twierdząc, że to pozostawia wiele do życzenia.
KARIERA:
- 2009-2012 Łaskovia Łask
- 2012-2014 SMS PZPS Warszawa
- 2014 MOS Wola Warszawa
- 2014-2016 LTS Legionovia Legionowo U20
- 2014-2016 Legionovia Legionowo
- 2016-2018 Grupa Azoty Chemik Police
- 2018-2020 Volley Bergamo
- 2020-2021 Igor Gorgonzola Novara
- 2021-2022 Lokomotiw Kaliningrad
- 2021-2022 KS DevelopRes Rzeszów
- 2022-2023 Osasco Voleibol Clube
- 2023-2024 VBC Pallavolo Rosa Casalmaggiore
- 2024 – Wash4Green Pinerolo
SUKCESY KLUBOWE:
- 2014 – srebrny medal mistrzostw Polski juniorek z MOS-em Wola Warszawa
- 2015 – złoty medal mistrzostw Polski juniorek z LTS-em Legionovią Legionowo
- 2015 – srebrny medal Młodej Ligi z Legionovią Legionowo
- 2017 – złoty medal w pucharze Polski z Grupą Azoty Chemikiem Police
- 2017 – złoty medal mistrzostw Polski z Grupą Azoty Chemikiem Police
- 2018 – złoty medal mistrzostw Polski z Grupą Azoty Chemikiem Police
- 2021 – srebrny medal mistrzostw Włoch z Igor Gorgonzola Novara
- 2022 – złoty medal w pucharze Polski z KS DevelopResem Rzeszów
- 2022 – srebrny medal mistrzostw Polski z KS DevelopResem Rzeszów
- 2023 – brązowy medal mistrzostw Brazylii z Osasco Voleibol Clube
SUKCESY REPREZENTACYJNE
- 2012 – brązowy medal mistrzostw Europy Wschodniej EEVA kadetek
- 2013 – złoty medal mistrzostw Europy kadetek
- 2013 – złoty medal mistrzostw Europy Wschodniej EEVA juniorek
- 2014 – brązowy medal Ligi Europejskiej
- 2019 – brązowy medal Volley Masters Montreux
- 2024 – brązowy medal Ligi Narodów
NAGRODY INDYWIDUALNE
- 2013 – najlepsza blokująca turnieju eliminacyjnego do mistrzostw Europy kadetek
- 2013 – MVP i najlepsza atakująca mistrzostw Europy Wschodniej EEVZA juniorek
- 2014 – najlepsza atakująca mistrzostw Polski juniorek
- 2014 – MVP mistrzostw Polski juniorek
- 2015 – MVP i najlepsza atakująca mistrzostw Polski juniorek
- 2017 – MVP i najlepsza przyjmująca turnieju finałowego Pucharu Polski
- 2019 – MVP i najlepsza atakująca turnieju Volley Masters Montreux
Zobacz również:
Igrzyska olimpijskie: Magdalena Stysiak – sylwetka reprezentantki
źródło: inf. własna
