Bartosz Kurek to kapitan Biało-Czerwonych i osoba bez której ciężko sobie wyobrazić reprezentację Polski. Choć miewał w niej wzloty i upadki to gdy jest w pełni zdrowy bez wątpienia jest jednym z najlepszych siatkarzy na swojej pozycji. Po przygodach w zagranicznych klubach zdecydował się powrócić na plusligowe boiska i od nowego sezonu będzie reprezentował barwy Grupy Azoty ZAKSA Kędzierzyn-Koźle.
Imię i nazwisko: Bartosz Kurek
Data urodzenia: 29.08.1988 r.
Miejsce urodzenia: Wałbrzych
Narodowość: Polska
Aktualny klub: Wolfdogs Nagoya
Pozycja: atakujący
Wzrost: 205 cm
Waga: 104 kg
lata pracy i wyrzeczeń
Bartosz Kurek karierę sportową rozpoczynał przy boku swojego ojca Adama w AZS-ie Nysa. Debiut w ekstraklasie zaliczył w wieku 16 lat. W 2005 roku przeniósł się do Mostostalu-Azoty Kędzierzyn-Koźle i już wtedy został zauważony przez Raula Lozano, który najpierw zaprosił go na treningi do Spały, a 1 czerwca 2007 r. pozwolił zadebiutować w seniorskiej kadrze. W zespole Mostostalu wyrósł na podstawowego gracza i po trzech latach postanowił go opuścić. Nastąpiło to w nieco
kontrowersyjnej sytuacji, ale ostatecznie wszystko zostało wyjaśnione. Cztery lata spędzone w PGE Skrze Bełchatów sprawiły, że było już o nim głośno na całym świecie. Już wtedy był filarem klubu i reprezentacji, z którą także zaczął odnosić pierwsze sukcesy. Pierwszy wyjazd do zagranicznego klubu, czyli Dinamo Moskwa nie zapisze do najbardziej udanych.
W 2014 roku Stephan Antiga nie wziął go na mistrzostwa świata, co było dla niego ogromnym ciosem. Po roku jako gracz Cucine Lube Banca Marche Macerata wrócił do kadry, ale zmienił pozycję i z przyjmującego został atakującym. Po sezonie w Asseco Resovii Rzeszów zaliczył epizod w lidze japońskiej, z której wyjechał zanim cokolwiek w niej zagrał. Miał problemy mentalne, które miały wpływ na przebieg jego kariery.
Przełomem okazała się osoba Vitala Heynena i mistrzostwa świata w 2018 roku. Choć początek miał trudny to ostatecznie został wybrany MVP całej imprezy, a Polacy zdobyli złote medale. Od tego momentu jego kariera ponownie wróciła na właściwe tory. Po smutnym epizodzie w Stoczni Szczecin, grał jeszcze w Onico Warszawa, Vero Volley Monzie, a od 2020 roku w Wolfdogs Nagoya. Wszędzie grał pierwszoplanowe role. Od przyszłego sezonu wraca do PlusLigi, a dokładnie do Grupy Azoty ZAKSA Kędzierzyn-Koźle.
Kuraś niestety w ostatnim czasie ma problemy zdrowotne, co potrafi przekładać się na jego grę. Gdy jest w pełni zdrowia to jest nie do zatrzymania, a jego ataki często odbywają się nad rękami blokujących. Do tego potrafi też kąsać zagrywką. Kurek dla Grbicia jest podstawowym atakującym, ale nie tylko. Jako kapitan Biało-Czerwonych wymagać się będzie od niego nie tylko dobrej dyspozycji sportowej, ale także mentalnego przywództwa w tej trudnej imprezie. Grał już na igrzyskach olimpijskich, więc jego doświadczenie powinno być sporym atutem.
ciekawostki
- Jego żoną została Anna Grejman, która dla Kurka zrezygnowała z własnej kariery siatkarskiej i poświeciła się całkowicie, aby mógł się rozwijać. To właśnie Ania była z nim w najtrudniejszych momentach i pomogła mu je przezwyciężyć.
- Od jego osoby wziął się hasztag #gangłysego, który określa polskich reprezentantów siatkówki. Była to akcja, która miała wspierać siatkarzy w czasie igrzysk olimpijskich w Tokio. Nazwa wywodzi się od Kurka, którego nazywano Łysym, a jego kolegów z reprezentacji – gangiem. W akcję tą zaangażowało się wiele osób, a termin ten nadal jest w użyciu.
przebieg kariery i sukcesy
- 2004 – 2005 AZS PWSZ Nysa
- 2005 – 2008 Mostostal-Azoty Kędzierzyn-Koźle
- 2008 – 2012 PGE Skra Bełchatów
- 2012 – 2013 Dinamo Moskwa
- 2013 – 2015 Cucine Lube Banca Marche Macerata
- 2015 – 2016 Asseco Resovia Rzeszów
- 2016 – 2016 JT Thunders
- 2016 – 2017 PGE Skra Bełchatów
- 2017 – 2018 Ziraat Bankasi Ankara
- 2018 – 2018 Stocznia Szczecin
- 2018 – 2019 Onico Warszawa
- 2019 – 2020 Vero Volley Monza
- 2020 – 2024 Wolfdogs Nagoya
- 2024 – Grupa Azoty ZAKSA Kędzierzyn-Koźle
Sukcesy klubowe
- 2006 r. – srebrny medal mistrzostw Polski juniorów z Mostostalem-Azoty Kędzierzyn-Koźle
- 2009 r. – złoty medal w pucharze Polski z PGE Skrą Bełchatów
- 2009 r. – złoty medal mistrzostw Polski z PGE Skrą Bełchatów
- 2009 r. – srebrny medal w klubowych mistrzostwach świata z PGE Skrą Bełchatów
- 2010 r. – złoty medal mistrzostw Polski z PGE Skrą Bełchatów
- 2010 r. – srebrny medal w klubowych mistrzostwach świata z PGE Skrą Bełchatów
- 2010 r. – brązowy medal Ligi Mistrzów z PGE Skrą Bełchatów
- 2011 r. – złoty medal w pucharze Polski z PGE Skrą Bełchatów
- 2011 r. – złoty medal mistrzostw Polski z PGE Skrą Bełchatów
- 2012 r. – złoty medal w pucharze Polski z PGE Skrą Bełchatów
- 2012 r. – srebrny medal mistrzostw Polski z PGE Skrą Bełchatów
- 2012 r. – srebrny medal Ligi Mistrzów z PGE Skrą Bełchatów
- 2014 r. – złoty medal mistrzostw Włoch z Cucine Lube Banca Marche Macerata
- 2014 r. – złoty medal superpucharu Włoch z Cucine Lube Banca Marche Macerata
- 2016 r. – srebrny medal mistrzostw Polski z Asseco Resovią Rzeszów
- 2017 r. – srebrny medal mistrzostw Polski z PGE Skrą Bełchatów
- 2018 r. – srebrny medal w Pucharze CEV z Ziraatem Bankasi Ankara
- 2019 r. – srebrny medal mistrzostw Polski z Onico Warszawa
- 2021 r. – brązowy medal mistrzostw Japonii z Wolfdogs Nagoya
- 2021 r. – złoty medal w Pucharze Cesarza z Wolfdogs Nagoya
- 2022 r. – srebrny medal mistrzostw Japonii z Wolfdogs Nagoya
- 2023 r. – złoty medal mistrzostw Japonii z Wolfdogs Nagoya
- 2023 r. – złoty medal w Turnieju Kurowashiki z Wolfdogs Nagoya
Sukcesy reprezentacyjne
- 2005 r. – złoty medal mistrzostw Europy kadetów
- 2009 r. – złoty medal mistrzostw Europy
- 2011 r. – brązowy medal w Lidze Światowej
- 2011 r. – srebrny medal w Pucharze Świata
- 2011 r. – brązowy medal mistrzostw Europy
- 2012 r. – złoty medal w Lidze Światowej
- 2015 r. – brązowy medal w Pucharze Świata
- 2018 r. – złoty medal mistrzostw świata
- 2019 r. – srebrny medal w Pucharze Świata
- 2021 r. – srebrny medal w Lidze Narodów
- 2021 r. – brązowy medal mistrzostw Europy
- 2022 r. – brązowy medal w Lidze Narodów
- 2022 r. – srebrny medal w mistrzostwach świata
- 2023 r. – złoty medal w Lidze Narodów
- 2023 r. – złoty medal w mistrzostwach Europy
- 2024 r. – brązowy medal w Lidze Narodów
Nagrody indywidualne
- 2005 r. – najlepszy atakujący mistrzostw Europy kadetów
- 2009 r. – najlepszy punktujący Klubowych Mistrzostw Świata
- 2011 r. – najlepszy atakujący pucharu Polski
- 2011 r. – najlepszy punktujący Ligi Światowej
- 2011 r. – najlepszy zagrywający mistrzostw Europy
- 2012 r. – najlepszy atakujący Final Four Ligi Mistrzów
- 2012 r. – MVP Ligi Światowej
- 2018 r. – MVP mistrzostw świata
- 2018 r. – najlepszy siatkarz Europy
- 2021 r. – MVP i najlepszy atakujący turnieju finałowego Ligi Narodów
- 2022 r. – najlepszy atakujący mistrzostw świata
Zobacz również:
Igrzyska olimpijskie: Marcin Janusz – sylwetka reprezentanta
źródło: inf. własna
